Վահան Տէրեան, «Հոգեւոր Հայաստան»

Ես համամիտ եմ Վահան Տերյանի խոսքերի հետ: Նա ասում էր, որ մինչեւ այժմ մենք չունենք ոչ մի հիմնարկություն կամ ընկերություն, որ նպատակ ունենար, օրինակ՝ հայ նկարչությունը խրախուսելու, հավաքելու մի հայ նկարիչներին, որոնք այժմ արդեն ոչ միայն բնազդով, այլ գիտակցությամբ հայ են իրենց արվեստի մեջ (օրինակ՝ Սարյան, Սուրենյանց եւ այլն) և ոչմիբան չի փոխվել: Մեր Հայրենիքում դուք կգտնեք շատ ու շատ շքեղ ու հոյակապ դպրոցական շենքեր (որոնց ճակատին անշուշտ ոսկետառ փորագրված է պանծալի բարերարի անունը). սակայն կգտնե՞ք արդյոք մի դպրոց, որ օրինակելի լիներ, կանգնած լիներ իր բարձրության վրա: Ինձ շատ դուր եկան այս տողերը, քանի որ նրանք ճշմարիտ են և այսպես ասած հոգու մեջ մտնող: Տերյանը այս վեպը գրել էր շատ վաղուց, բայց իր խոսքերը մինչ օրս անգերազանցելի և իմաստուն են: Ես հպարտանում եմ նրանով, որ Հայաստանը ունի այնպիսի գրող ինչպիսին է Վահան Տերյանը:

http://groghucav.am/2012/06/20/%D5%BE%D5%A1%D5%B0%D5%A1%D5%B6-%D5%BF%D5%A5%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D5%B0%D5%B8%D5%A3%D6%87%D5%B8%D6%80-%D5%B0%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6/